តាំងពីចាប់ផ្ដើមបង្កើតទំព័រ facebook មក សត្រូវប្រភេទអីក៏មានដែរ ។ មានទាំងអស់សុំឲ្យជួយ មានទាំងមកគម្រាម ព្រោះតែផ្សាយដុតគេច្រើនពេក ធ្វើឲ្យគេពើតផ្សារ។
មកទីនេះចង់ប្រាប់ថា ស្ថានភាពពេលបច្ចុប្បន្ន ប្រែប្រែលណាស់ ប្រៀបដូចជាយើងដែលទើបចេញពីព្រៃមកស្គាល់ទីក្រុងអីចឹង..!
| ទំហំម៉ាស៊ីន | 50 CC | |
| វិមាត្រ | 2050 x 760 x 1160 ម.ម | |
| កម្ពស់ពីដី | 1330 ម.ម | |
| កម្ពស់កែប | 780 ម.ម | |
| ប្រភេទម៉ាស៊ីន | 50 cc Single cylinder,4-stroke, air-cooling,camshaft upwards,tilting(10’leaned) | |
| អង្កត់ផ្ចិត x ជំហានពីស្តុង | 39 x 41.4 | |
| កម្លាំងម៉ាស៊ីនអតិបរមា | 2.4 Kw/8000 ជុំ/នាទី (rpm) | |
| រង្វិលជុំអតិបរមា | 3.0 Nm/7500rជុំ/នាទី (rpm) | |
| ចង្កឹះលេខ | 5 លេខ | |
| ល្បឿនអតិបរមា | 65 គីឡូម៉ែត្រក្នុងមួយម៉ោង | |
| កម្រិតសម្ពាធ | 7.3:1 | |
| ប្រព័ន្ធអូសទាញ | ច្រវ៉ាក់ | |
| ប្រព័ន្ធផ្គត់ផ្គង់សាំង | កាប៊ុយរ៉ាទ័រ (Shengway) | |
| ប្រព័ន្ធអូសទាញ | ច្រវ៉ាក់ទាញមុខ 11T និង ច្រវ៉ាក់ក្រោយ 55T | |
| ចំណុះធុងសាំង | 19លីត្រ | |
| បូមមុខ | ខាងមុខភ្លោះ , ខាងក្រោយទោល | |
| ហ្វ្រាំង | ថាសហ្វ្រាំងមុខទោល 300mm, ថាសហ្វ្រាំងក្រោយទោល 220mm | |
| សំបកកង់ | សំបកកង់មុខ ១០០/៨០ x ១៧ , សំបកកង់ក្រោយ ១៣០/៧០ x ១៧ | |
| ប្រព័ន្ធវាស់ល្បឿន | កុងទ័រធម្មតា | |
| ប្រព័ន្ធកាច់សោរ | បញ្ឆេះដោយដេម៉ារើ ( កុងតាក់សោរ) | |
| ទម្ងន់ | 129គីឡូក្រាម | |
| ឈ្មោះម៉ូតូ | R11-RK50S | |
| ទំហំម៉ាស៊ីន | 50 CC | |
| វិមាត្រ | 2030*709*1127 ម.ម | |
| កម្ពស់ពីដី | 1369 ម.ម | |
| កម្ពស់កែប | 784 ម.ម | |
| ប្រភេទម៉ាស៊ីន | 50 cc Single cylinder,4-stroke, air-cooling,camshaft upwards,tilting(10’leaned) | |
| អង្កត់ផ្ចិត x ជំហានពីស្តុង | 39.4 x 41.4 | |
| កម្លាំងម៉ាស៊ីនអតិបរមា | 2.4 Kw/8000 ជុំ/នាទី (rpm) | |
| រង្វិលជុំអតិបរមា | 3.0 Nm/7500rជុំ/នាទី (rpm) | |
| ចង្កឹះលេខ | 5 លេខ | |
| ល្បឿនអតិបរមា | 65 គីឡូម៉ែត្រក្នុងមួយម៉ោង | |
| កម្រិតសម្ពាធ | 7.3:1 | |
| ប្រព័ន្ធអូសទាញ | ច្រវ៉ាក់ | |
| ប្រព័ន្ធផ្គត់ផ្គង់សាំង | កាប៊ុយរ៉ាទ័រ | |
| ប្រព័ន្ធអូសទាញ | ច្រវ៉ាក់ទាញមុខ 14T និង ច្រវ៉ាក់ក្រោយ 40T | |
| ចំណុះធុងសាំង | 15លីត្រ | |
| បូមមុខ | ខាងមុខភ្លោះ , ខាងក្រោយទោល | |
| ហ្វ្រាំង | ថាសហ្វ្រាំងមុខភ្លោះ 300mm, ថាសហ្វ្រាំងក្រោយទោល 220mm | |
| សំបកកង់ | សំបកកង់មុខ ១១០/៧០ x ១៧ , សំបកកង់ក្រោយ ១៥០/៦០ x ១៧ | |
| ប្រព័ន្ធវាស់ល្បឿន | ឌីជីថល (HUD) | |
| ប្រព័ន្ធកាច់សោរ | បញ្ឆេះដោយដេម៉ារើ ( កុងតាក់សោរ) | |
| ទម្ងន់ | 139គីឡូក្រាម | |
| ឈ្មោះម៉ូតូ | R10 | |
ក្រុមប្រតិបត្តិការណ៍ពិសេស បង្កើតមកយូរដែរហើយ ហើយវាគ្មានប្រយោជន៍អ្វីសម្រាប់អ្នករាល់គ្នា ប៉ុន្តែសម្រាប់ខ្ញុំ ការចងចាំក្នុងរយៈពេល៦ ឆ្នាំមកនេះ គឺមិនអាចបំភ្លេចបានឡើយ។
នៅពេលមនុស្សឈានដល់វ័យខ្ទង់២០ឆ្នាំ គឺជាពេលមួយដែលពួកគេត្រូវស្វែងយល់ និង រៀនសូត្រនូវរឿងរ៉ាវច្រើន ថ្វីបើអារម្មណ៍របស់ពួកគេនៅតែចង់បានភាពរីករាយច្រើនក្តី។ សម្រាប់អ្នកដែលបានរៀបចំខ្លួនបណ្ដើរៗនៅពេលឈានដល់វ័យខ្ទង់២០នេះ ពួកគេនឹងអាចបង្កើតអនាគតបានល្អនៅពេលវ័យចាស់បន្តិច ជាពិសេសនៅពេលឈានដល់អាយុខ្ទង់៣០ ឡើងទៅ។ ប៉ុន្តែបើអ្នកដែលឡេះឡោះ មិនគិតគូររៀបចំខ្លួន និង បង្កើតសមត្ថភាព ក៏ដូចជាបទពិសោធន៍ឲ្យបានច្រើនទេ ពួកគេនឹងប្រឈមនឹងបញ្ហាជាច្រើនមិនខាន។
ដើម្បីត្រៀមខ្លួនឲ្យបានល្អ អ្នកត្រូវបង្កើតទម្លាប់សំខាន់ៗទាំងនេះ៖
១) ទម្លាប់រៀនសូត្រឲ្យច្រើន៖
ការរៀនសូត្រ គឺគ្មានដែនកំណត់នោះទេ។ រៀនសូត្រកាន់តែច្រើន នោះវានឹងធ្វើឲ្យអ្នកមានចំណេះកាន់តែទូលាយ ដែលមានប្រយោជន៍សម្រាប់ការប្រើប្រាស់ក្នុងជីវិត។ ដូច្នេះហើយ ស្ថិតក្នុងវ័យខ្ទង់២០ អ្នកមិនគួរអល់អែកក្នុងការរៀនសូត្រនោះទេ ព្រោះនេះគឺជាវ័យដែលត្រូវតែរៀនសូត្រឲ្យបានច្រើនបំផុត។ បើមិនប្រឹងប្រែងរៀនសូត្រឲ្យបានច្រើនទេ នោះនៅពេលឈានដល់វ័យខ្ទង់៣០ អ្នកនឹងស្ដាយក្រោយមិនខាន ព្រោះពេលវេលាដើរលឿនណាស់។
២) សេពគប់មនុស្សទាំងឡាយណាដែលអាចអភិវឌ្ឍខ្លួនអ្នក៖
មានមនុស្សច្រើនជំពូក ដែលលោកអ្នកត្រូវពិចារណា មុនពេលសម្រេចជ្រើសរើសបង្កើតទំនាក់ទំនងជិតស្និត។ បើអ្នករាប់អាន ឬ ដើរជាមួយមនុស្សដែលពូកែតែរឿងស្រីស្រា នោះតិចឬច្រើនអ្នកនឹងក្លាយទៅជាមនុស្សបែបនេះដែរ ប៉ុន្តែបើអ្នកសេពគប់ជាមួយជនទាំងឡាយណា ដែលមានចំណេះដឹង ឬ មានភាពជោគជ័យច្រើនក្នុងជីវិត នោះអ្នកនឹងទទួលបានការអភិវឌ្ឍន៍ខ្លួន ទៅតាមនោះដែរ។
៣) រៀនសូត្រពីការបរាជ័យឲ្យបានច្រើន៖
ថ្វីបើគ្មាននរណាម្នាក់ចង់ទទួលការបរាជ័យ ប៉ុន្តែវាជារឿងជៀសមិនផុតនោះឡើយ គ្រាន់តែតិចហើយនិងច្រើនប៉ុណ្ណោះ ដូច្នេះហើយបើអ្នកជួបការបរាជ័យ សូមកុំតក់ស្លុតហួសហេតុពេក តែគួរតែគិតថា អ្នកនឹងទទួលមេរៀនជីវិតថ្មី ដើម្បីជាប្រយោជន៍នៅពេលខាងមុខ។
៤) រៀនសន្សំលុយកាក់៖
ការសន្សំលុយកាក់ គឺជារឿងសំខាន់បំផុតសម្រាប់មនុស្សគ្រប់រូប។ ចំពោះអ្នកដែលមានវ័យខ្ទង់២០ គឺគួរតែគិតគូរលើចំណុចនេះឲ្យបានល្អិតល្អន់បន្តិច ព្រោះថាបើចេះតែចាយខ្ជះខ្ជាយនោះ អ្នកនឹងគ្មានថ្ងៃអាច ប្រើប្រាស់លុយកាក់ដែលរកបានឲ្យមានប្រយោជន៍ច្រើនសម្រាប់ជីវិតនោះទេ។ បើមិនព្យាយាមសន្សំឲ្យបានច្រើនទេ នោះដល់ពេលវ័យចាស់បន្តិច អ្នកនឹងដឹងថា ខ្លួនពិតជាខុស។
៥) ត្រូវធ្វើអ្វីដែលខ្លួនពេញចិត្ត៖
ត្រូវចាំថា មានតែខ្លួនអ្នកប៉ុណ្ណោះដែលដឹងច្បាស់ថា ពេញចិត្តអ្វី និង ចូលចិត្តអ្វី ហើយអ្នកដទៃមិនងាយអាចតម្រូវចិត្តអ្នក១០០ភាគរយឡើយ។ ដូច្នេះហើយ អ្នកមិនគួរធ្វើអ្វីតាមការចង់បានរបស់អ្នកដទៃនោះឡើយ ព្រោះវានឹងធ្វើឲ្យអ្នកមានអារម្មណ៍ថា គ្មានក្តីសុខក្នុងចិត្ត ហើយអ្វីៗក៏មិនល្អទៅតាមហ្នឹងដែរ។ ផ្ទុយទៅវិញ ប្រសិនបើអ្នកធ្វើអ្វីដែលខ្លួនពេញចិត្តនោះ អ្នកនឹងធ្វើវាយ៉ាងអស់ពីចិត្ត និង មានសេចក្តីសុខផងដែរ។
៦) ថែរក្សាសុខភាពឲ្យបានល្អ៖
សុខភាពគឺជារឿងសំខាន់បំផុត សម្រាប់មនុស្សរាល់គ្នា។ បើទោះបីជាមានលុយច្រើនប៉ុណ្ណា តែបើសុខភាពមិនល្អ នោះជីវិតរបស់អ្នកគឺសឹងតែគ្មានន័យអ្វីដដែល។ ដើម្បីទទួលបានសុខភាពល្អ អ្នកគួរតែចេះយកចិត្តទុកដាក់ និង ថែរក្សាឲ្យបានល្អបំផុត។ សម្រាប់អ្នកវ័យខ្ទង់២០ មួយចំនួនហាក់ធ្វេសប្រហែស ព្រោះអាងតែកម្លាំងនៅមាន ដោយផឹកស៊ីមិនគិត ធ្វើឲ្យសុខភាពកាន់តែចុះខ្សោយបន្តិចម្តងៗ៕
បកប្រែដោយ៖ អ៊ុន ភក្តី
ប្រភព៖ uk.businessinsider.com & www.lifehack.org
មានយុវជនខ្លះនៃក្រុមគ្រួសារក្រីក្រ ឬគ្រួសារមិនសូវមានទ្រព្យសម្បត្តិ ចូលចិត្តសេពគប់មិត្តភក្តិដែលជាកូនអ្នកមានទ្រព្យសម្បត្តិ។ ពួកគេគ្រាន់តែមិនហ៊ានទទួលស្គាល់អំពីភាពក្រីក្ររបស់ខ្លួន ប៉ុន្តែការប្រព្រឹត្តតាមកូនអ្នកមាន ឬការដើរចូលក្នុងក្រុមកូនអ្នកមាន មិនបានធ្វើឲ្យពួកគេចំណេញអ្វីសោះឡើយ។ ខាតពេលវេលា ចំណាយលុយកាក់ច្រើនតែលើសម្ភារមិនបានរៀនសូត្រ ហើយចុងក្រោយ ពួកគេមិនមានមុខរបរត្រឹមត្រូវឡើយ។ ចំណែកឯកូនអ្នកមាន ពួកគេនៅតែមានអាជីព និងមុខរបរដែលផ្គត់ផ្គង់ដោយឪពុកម្តាយពួកគេ។
លោក ចាន់ សុធា ទើបតែអាយុ៣២ឆ្នាំ បានក្លាយខ្លួនទៅជាអ្នករត់ម៉ូតូឌុប ដើម្បីរកលុយចិញ្ចឹមប្រពន្ធ និងកូន២នាក់ក្នុងបន្ទុក។ សុធា បានទទួលស្គាល់ថា ស្ថានភាពជីវិតដូចសព្វថ្ងៃនេះ គឺជាលទ្ធផលនៃការសេពគប់មិត្តភក្តិជាកូនអ្នកមាន កាលពីពេលដែលរូបគេនៅរៀនថ្នាក់វិទ្យាល័យ នៅចុងទស្សវត្ស១៩៩០ ។ កាលណោះ កុមារាសុធា មិនបានខ្វាយខ្វល់នឹងការសិក្សាឡើយ។ ដើរលេង ធ្វើខ្លួនដូចកូនអ្នកមាន ទិញសម្លៀកបំពាក់តែងខ្លួនដូចកូនអ្នកមាន គឺជាអ្វីដែលរូបគេបានព្យាយាមធ្វើ ទោះបីជាខ្លួនមកពីត្រកូលគ្រួសារអ្នកក្រីក្រក៏ដោយ។ ទីបំផុត សុធា ដែលមិនសូវបានចូលរៀន បានបោះបង់ការសិក្សានៅថ្នាក់ទី១០ ។ អង្គុយនៅលើម៉ូតូចាំភ្ញៀវនៅជិតផ្សារសិនជូរី ក្បែរព្រលានយន្តហោះ សុធា បានរម្លឹកប្រវត្តិរបស់ខ្លួនយ៉ាងដូច្នេះថា៖កាលខ្ញុំនៅរៀន ខ្ញុំមិនបានគិតអ្វីច្រើននោះទេ។ ខ្ញុំដឹងតែពីដើរលេងសប្បាយជាមួយកូនអ្នកមាន។ ខ្ញុំតែពីរឿងតែងខ្លួនហ៊ឺហា តាមពួកគេ។ ខ្ញុំខ្លាចគេដឹងថាខ្ញុំក្រ។ ខ្ញុំខ្មាសពួកគេ»។
ដោយសារតែខ្លាចខ្មាសមិត្តភក្តិជាកូនអ្នកមាន សុធាបានដើរលេងដូចកូនអ្នកមានរហូតដល់បោះបង់សាលារៀន។ ប៉ុន្តែ១០ឆ្នាំក្រោយមក សុធា រឹតតែខ្មាសមិត្តភក្តិលើសដើម។ មិត្តភក្តិជាកូនអ្នកមាន នៅតែជាអ្នកមានទ្រព្យសម្បត្តិដដែល។ នោះគឺដោយសារតែពួកគេមានការទំនុកបម្រុងពីឪពុកម្តាយរបស់ពួកគេ។ «នៅពេលនេះបានខ្ញុំដឹងថា វាពិបាកមែនទែន។ ខ្ញុំគ្មានចំណេះដឹង។ ចង់ប្រកបរបរអ្វីក៏មិនកើត»។ នេះជាការអះអាងទាំងសោកស្តាយរបស់សុធា។
មិនខុសពីសុធាឡើយ ម៉ៅ សុខា ក៏បានឆ្លងកាត់ពិសោធន៍ដូចគ្នាដែរ។ កាលពីនៅរៀនវិទ្យាល័យ សុខា មានម្តាយជាអ្នកលក់ចេកចៀន ដើម្បីបានប្រាក់ផ្តត់ផ្គង់ការសិក្សារបស់កូនៗ ។ ប៉ុន្តែសុខា បានសេពគប់មិត្តភក្តិកូនអ្នកមាន ដែលដើរលេងច្រើន។ នៅពេលនេះ សុខា ដែលកំពុងអង្គុយប្រកបរបរប៉ះកង់ម៉ូតូ ទើបស្តាយក្រោយ ដោយសារមិនបានសិក្សា។ សម្រាប់ សុខា ការសិក្សាពិតមានសារៈប្រយោជន៍សម្រាប់ការចិញ្ចឹមជិវិតនៃមនុស្សគ្រប់រូប។ សុខា បាននិយាយយ៉ាងម៉ឺងម៉ាត់ថា៖«តាមពិត យើងដើរលេងជាមួយកូនអ្នកមានក៏ដោយ ជាមួយកូនអ្នកក្រដូចគ្នាក៏ដោយ គឺមិនចំណេញឡើយ។ យើងត្រូវសិក្សា»។ ប៉ុន្តែនៅពេលដែលសុខាយល់ពីសារៈប្រយោជន៍នៃការសិក្សា វាបានហួសពេលទៅហើយ។ សុខា បានក្លាយជាអ្នកប៉ះកង់ម៉ូតូបាត់ទៅហើយ ហើយសុខាបានត្រឹមតែ ប្តេជ្ញាអប់រំកូនមិនអោយដើរតាមគន្លងរបស់ខ្លួនទៀតឡើយ។
ទិដ្ឋភាពកូនអ្នកក្រសេពគប់ និងប្រព្រឹត្តតាមកូនអ្នកមាននោះ មិនមែនមានតែម្តងនោះទេ។ សម័យណាក៏មាន។ រហូតដល់បច្ចុប្បន្ននេះ ក៏មានដែរ។ យុវសិស្ស មាឌល្អិត ជិន រត្នធី ដែលសិក្សានៅថ្នាក់ទី១១នៃវិទ្យាល័យជា ស៊ីម សន្ធរម៉ុក បាននិយាយថា រូបគេមានមិត្តភក្តិច្រើនដែលជាកូនអ្នកមានទ្រព្យសម្បត្តិ។ មានឪពុកជាអ្នករត់ម៉ូតូឌុប និងមានម្តាយដែលមិនប្រកបរបរអ្វីសោះនោះ រត្នធី និយាយយ៉ាងក្លាហានថា រូបគេតែងតែរៀបចំខ្លួនឲ្យបានស្អាតសមរម្យដូចជាកូនអ្នកមាន ដើម្បីកុំឲ្យខ្លួនឯងអន់ជាងគេ។ យុវជនទាបល្អិតរូបនេះពន្យល់ដូច្នេះថា៖«ពេលខ្ញុំដើរលេងជាមួយកូនអ្នកមាន ខ្ញុំត្រូវធ្វើខ្លួនឲ្យឡូយឆាយ ដូចគេដែរ។ ខ្ញុំខ្លាចគេថាអន់»។
ចំពោះ ធិន សុភាព វិញ ការដែលនិស្សិតនៃសាកលវិទ្យាល័យអាស៊ីអឺរ៉ុបរូបនេះ សុខចិត្តសេពគប់ និងដើរជាក្រុមជាមួយមិត្តភក្តិជាកូនអ្នកមាន នោះគឺដោយសារតែ គេចង់ឆ្លៀតយកឱកាសនេះ ដើម្បីបានស្គាល់កន្លែងកម្សាន្តទំនើបៗ និងសប្បាយៗ ។ សុភាព និយាយសារភាពយ៉ាងដូច្នេះថា៖«ធម្មតាយើងអត់សូវមានលុយច្រើន ពេលដែលស្គាល់ពួកគេ(កូនអ្នកមាន) ហើយទៅណាជាមួយគេ គឺគេមិនសូវឲ្យខ្ញុំចំណាយច្រើនទេ។ ណាមួយគេក៏បាននាំខ្ញុំទៅដើរលេងកន្លែងឡូយទំនើបៗ ដែលខ្ញុំមិនដែលបានទៅលេងទៀត អ៊ីចឹងទាន់មានពេលដើរលេង គឺដើរលេងឲ្យហើយទាន់ខ្លួននៅក្មេង»។
យុវជន ឌី វណ្ណាដេត បានធ្វើដូចសុភាពដែរ ហើយក៏បានទទួលស្គាល់ថា ការរៀនសូត្ររបស់គេបានធ្លាក់ចុះខ្សោយយ៉ាងខ្លាំង ដោយសារតែនិស្សិតម្នាក់នេះ មិនសូវចូលរៀន។ វណ្ណាដេត ទំនងជានៅមិនទាន់ដឹងបច្ច័យចុងក្រោយថា រូបគេអាចនឹងមានលទ្ធផលដូច សុធា ជាអ្នករត់ម៉ូតូឌុប និងសុខា ជាអ្នកប៉ះកង់ម៉ូតូ ដែលបានពោលពាក្យសោកស្តាយនៅឡើយទេ។ ដំរីជុះ កុំជុះតាមដំរី៕
Superjunior Lucifire
មនុស្សអនាគត
ក្មេងអានាចារ
Child Empire
H2O
Nataro
សួន សុបិន លាក់ខ្លួន
ក្រុមប្រតិបតិ្តការណ៍ពិសេស 